الفبا های زبان ها در جهان! چرا به روش های مختلف می‌نویسیم؟ 

مردم دنیا نه تنها متفاوت صحبت می کنند، بلکه متفاوت  از یکدیگر نیز می نویسند. آموزشگاه زبان پردیسان در این مقاله به شما الفبا های زبان ها در جهان را به خوبی بیان خواهد کرد. بیشتر زبان ها نه تنها در گفتار بلکه در نوشتار نیز  تفاوت هایی دارند. زبان شفاهی بر اساس سیستم خاصی تبدیل به نوشتار  می شود که ما معمولاً آن را الفبا می نامیم.

اما همه زبان ها الفبا ندارند. مثلاً در مورد زبان چینی اینطور است. این بدان معنا نیست که چینی ها سیستم نوشتاری خود را ندارند.

سیستم های زبان گفتاری به موارد زیر تقسیم می‌شوند؟

– حروف الفبا،

– سیلابوگرام های آوایی،

– لوگوتایپ ها

الفبا (Alphabet) در اکثر زمان ها و اکثر نقاط دنیا  محبوب ترین سیستم ضبط صدا در غالب نوشتن است. نام  الفبا  از زبان یونانی گرفته شده است، یعنی از دو حرف اول الفبا در یونانی : آلفا و بتا. به زبان ساده، الفبا مجموعه ای از حروف است که مصوت ها و همخوان های زبان گفتاری را نشان می دهد. به صورت استاندارد بیست و سه حرف الفبا در جهان وجود دارد. مهمترین آنها الفبای لاتین و سیریلیک است. الفبای لاتین به تنهایی دارای پنجاه و چهار  گونه ملی و سیریلیک بیست و شش  گونه است.

الفبای لاتین

الفبای لاتین در زبان هایی که ما در پردیسان به دیگران می اموزیم ،انگلیسی، آلمانی، اسپانیایی، ایتالیایی، فرانسوی ، و بیشتر زبان های اروپایی استفاده می‌شود.

الفبای سیریلیک

الفبای سیریلیک در روسیه و کشورهای اسلاوی شرقی و جنوبی رایج است. ( روسی  و سایر  زبان ها در پردیسان) همچنین توسط برخی از کشورهای آسیایی که بخشی از اتحاد جماهیر شوروی سابق بودند استفاده می‌شود.

سیلابوگرام های آوایی

سیلابوگرام های آوایی سیستم هایی هستند که در آنها یک کاراکتر نوشتاری با کل هجای گفتاری مطابقت دارد. این یک سیستم نوشتاری بسیار کمتر محبوب است و عمدتاً بر زبان های خاص تأثیر می گذارد. نمونه ای از سیلابوگرام آوایی در  خط چینی مشاهده میشود. 

این سیستم نوشتاری بیش از چهارصد سال قدمت دارد. این  نوع از نوشتار در نواحی جنوب چین استفاده می شد و تنها توسط زنان در استان هونان استفاده می شد. این نوشته نوعی رمز برای ارتباط با زنان این منطقه بود. متأسفانه، خط نوشو در حال تبدیل شدن به یک سنت منقرض شده است. دیگر هیچ کاربری وجود ندارد که این سیستم را به روش سنتی و خانگی یاد گرفته باشد. انقلاب فرهنگی چین، بر لغو این سنت نیز تأثیر گذاشت. بنابراین تمام متون نوشته شده با استفاده از این سیستم به طور مداوم از بین رفته اند.در لوگوتایپ ها، کاراکترها با کل کلمات یا تکواژ مطابقت دارند. این نوع نوشتار توسط قدیمی ترین فرهنگ های شناخته شده استفاده می شد. اینها خط میخی سومری، هیروگلیف مصری یا خط مایا هستند.

چنین سیستم هایی در زبان های مدرن نیز وجود دارد. نمونه ان را میتوان خط و نوشتار امروزی زبان چینی دانست (جهت ثبت درخواست مشاوره می‌توانید به اینجا مراجعه کنید). دقیقاً مشخص نیست که نوشتن  در زبان چینی از چه زمانی پدیدار شده است ، اما حداقل ، حدود چهار هزار و پانصد سال  از اولین نوشتار میگذرد. این سبک نوشتار سپس برای سایر زبان های آسیایی مانند ژاپنی و تا حدی کره ای نیز توسط گویشوران  پذیرفته شد.

تفاوت در نوشتن یک زبان فقط یک سیستم (حروف الفبا،/ سیلابوگرام های آوایی،/ لوگوتایپ ها)نیست. زبان ها اغلب از چپ به راست نوشته می شود. با این حال، زبان‌هایی مانند فارسی و عربی نیز، وجود دارند که حروف یا علائم  آن ها برعکس  از راست به چپ است. جالبه بدانید زبان هایی وجود دارند که از بالا به پایین نوشته می‌شوند.