منظور از صرف فعل به انگلیسی این است که از شکلهای مختلف فعل برای بیان زمانها، اشخاص، تعداد و حالتهای مختلف استفاده شود. معمولاً افعال در انگلیسی سه شکل اصلی دارند: شکل پایه، شکل گذشته ساده و شکل گذشته کامل. با تغییرات در انتهای فعل یا استفاده از افعال کمکی، میتوان زمانهای مختلفی مانند حال ساده، گذشته، آینده و حال استمراری را بیان کرد. یادگیری صرف فعلها پایهای اساسی برای فهم درست جملات و ساختارهای زبان انگلیسی است و یکی از اصول مهم آموزش زبان انگلیسی به شمار میآید. در ادامه، نحوه صرف فعلها را به طور مفصل شرح میدهیم.
صرف فعل به معنای تغییر شکل فعلها متناسب با شرایط مختلف جمله از جمله زمان وقوع فعل، شخص و تعداد فاعل و حالت فعل است. این تغییرات به شنونده یا خواننده کمک میکند مفهوم دقیق جمله را درک کند. برای مثال بداند که فعل در چه زمانی انجام شده و چه کسی آن را انجام داده است. همان طور که گفتیم افعال در انگلیسی بسته به زمان به سه بخش گذشته، حال و آینده تقسیم میشوند و هر یک زمانها و ساختارهای خاص خود را دارند که باعث میشود فعل به شکلهای مختلفی صرف شود.
از دیگر اصول مهم صرف فعل به انگلیسی، توجه به فاعل (شخص و تعداد) است که نقش مهمی در انتخاب شکل فعل دارد. به عنوان مثال در زمان حال ساده، اگر فاعل سوم شخص مفرد باشد، فعل به صورت خاصی مانند افزودن «-s» یا «-es» صرف میشود (مثلاً He runs). همچنین افعال بیقاعده نیز وجود دارند که قوانین خاصی برای صرف آنها باید حفظ شود، مانند فعل “go” که در گذشته ساده به “went” تغییر میکند.
در کنار ساختارهای مثبت، صرف فعل در جملات منفی و سوالی نیز قواعد متفاوتی دارد که با استفاده از افعال کمکی مانند “do”, “does”, “have” و “will” صورت میگیرد. این اصول و قوانین، پایه و اساس درست و صحیح ساختن جملات در زبان انگلیسی هستند و یادگیری دقیق آنها برای تسلط در این زبان حیاتی است. شما با آموزش زبان انگلیسی به شکل درست میتوانید صرف فعل در زمانهای مختلف را نیز به راحتی یاد بگیرید.

صرف فعل در زبان انگلیسی برای بیان زمانهای مختلف، هرکدام با ساختار و کاربرد خاص خود، اهمیت دارد. هر زمان بر اساس فعلهای اصلی و افعال کمکی، جملات را در موقعیتهای مختلف معنا میبخشد. در ادامه، صرف فعل در زمانهای مختلف و نحوه استفاده از آنها را بررسی میکنیم:
زمان حال ساده برای بیان حقایق عمومی، عادتها و وقایع تکراری استفاده میشود. ساختار جمله در این زمان اغلب شامل فاعل و فعل به شکل پایه است. در سوم شخص مفرد، به فعل انتهای -s یا -es اضافه میشود. برای مثال: She walks to school every day.
زمان حال استمراری برای بیان کارهایی که در لحظهی صحبت در جریان هستند یا اتفاقاتی که موقتی هستند استفاده میشود. ساختار جمله شامل فاعل + فعل to be (am/is/are) + فعل با پسوند -ing است. مانند: They are studying now.
زمان حال کامل برای بیان کارهایی که در گذشته شروع شدهاند و تا زمان حال ادامه دارند یا نتایج آنها به حال مرتبط است، به کار میرود. ساختار جمله فاعل + have/has + قسمت سوم فعل (past participle) است. مثل: She has finished her homework.
این زمان برای بیان عملی که از مدت زمانی در گذشته شروع شده و تا الان ادامه دارد و تأکید بر مدت زمان دارد، استفاده میشود. ساختار: فاعل + have/has + been + فعل با پسوند -ing است. به عنوان مثال: I have been reading for two hours.
گذشته ساده برای بیان عملی که در گذشته تمام شده است استفاده میشود. ساختار جمله شامل فاعل + فعل در گذشته (شکل گذشته ساده فعل) است. مانند: He visited Paris last year.
گذشته کامل برای بیان کاری که قبل از یک زمان مشخص در گذشته انجام شده، استفاده میشود. ساختار: فاعل + had + قسمت سوم فعل. مثال: They had left before I arrived.
این زمان برای توصیف عملی که در گذشته به صورت موقتی در حال اتفاق بوده استفاده میشود. ساختار: فاعل + was/were + فعل با پسوند -ing است. مثل: She was watching TV when I called.
زمان گذشته کامل استمراری بیان میکند عملی که قبل از زمان مشخصی در گذشته به طور مداوم در حال انجام بوده است. ساختار: فاعل + had been + فعل با پسوند -ing. مانند: We had been working all day before the break.
فعل در آینده ساده برای بیان کاری که در آینده اتفاق خواهد افتاد به کار میرود. ساختار: فاعل + will + شکل پایه فعل. مثل: They will travel tomorrow.
آینده استمراری کاری را در آینده توصیف میکند که در یک زمان مشخص در حال انجام خواهد بود. ساختار: فاعل + will be + فعل با پسوند -ing. به عنوان مثال: She will be studying at 8 pm.
این زمان بیان میکند که کاری در آینده قبل از زمان یا رویداد دیگری کامل خواهد شد. ساختار: فاعل + will have + قسمت سوم فعل. برای مثال: He will have finished by then.
آینده کامل استمراری عملی را نشان میدهد که قبل از زمان خاصی در آینده به طور مداوم انجام شده است. ساختار: فاعل + will have been + فعل با پسوند -ing. مثال: By next month, I will have been working here for five years.

افعال باقاعده در انگلیسی افعالی هستند که برای ساختن گذشته ساده و شکل سوم (past participle) به راحتی با اضافه کردن پسوند «-ed» یا «-d» به شکل پایه ساخته میشوند. مثال: فعل “walk” در گذشته ساده و شکل سوم به صورت “walked” ساخته میشود.
در مقابل، افعال بیقاعده یا نامنظم فاقد الگوی مشخص برای تغییر شکل هستند و هر شکل آنها باید جداگانه حفظ شود. مثال: فعل “go” در گذشته ساده به “went” و در شکل سوم به “gone” تبدیل میشود. اگرچه تعداد افعال بیقاعده کمتر است، اما در زبان انگلیسی بسیار پرکاربردند.
سخن پایانی
صرف فعل به انگلیسی یکی از مهمترین بخشهای گرامر است که شکل فعلها را با توجه به زمان، شخص و تعداد فاعل تغییر میدهد تا معنای دقیق جمله مشخص شود. قواعد صرف فعل شامل شناخت زمانها، تفاوت افعال باقاعده و بیقاعده و استفاده از افعال کمکی برای جملات منفی و سوالی است. یادگیری صحیح این قواعد به ساخت جملات درست و ارتباط مؤثرتر در زبان انگلیسی کمک میکند و علاوه بر تقویت مهارت گفتاری و نوشتاری، قدرت درک متون و مکالمات را نیز افزایش میدهد.
صرف فعل یعنی تغییر شکل فعل بر اساس زمان، شخص و تعداد فاعل، تا معنای دقیق جمله مشخص شود. این تغییرات باعث میشود فهم جملات آسانتر شده و ارتباط کلامی یا نوشتاری درست برقرار شود.
برای انتخاب زمان مناسب، باید موقعیت زمانی فعل را در نظر بگیریم؛ مثلاً عملی که هماکنون اتفاق میافتد با حال استمراری و کاری که در گذشته تمام شده با گذشته ساده بیان میشود.
افعال باقاعده با افزودن پسوند -ed شکل گذشته و گذشته کامل میسازند، اما افعال بیقاعده بدون قاعده مشخصی تغییر میکنند و باید هر شکل را جداگانه حفظ کرد.